1. |
...Początek
03:41
|
|||
2. |
Epos
02:23
|
|||
|
MOŻE TO DZWONIĄ DZIWODZWONY,
MOŻE TO GONIĄ DZIWOŻONY,
MOŻE PRZEZ JARY , PRZEZ CHOJARY,
GNA KOŃ STRASZLIWY, KOŃ SZALONY?
NIEBO PRZERZYNA SIERP ZŁOTAWY,
SZKLĄ SIĘ W GŁĘBINACH CZAROSTAWY,
BRZĘCZĄ FRUWIEŃCE, NOCNE CIEŃCE,
TAŃCEM TRĄCAJĄ ZIELNE TRAWY.
W RÓG ZADMIE GŁUCHO CIEMNY STRZELEC,
OZWIE SIĘ CIELEC CZARNOBIELEC,
WYJDZIE KOSMATY, TRAWY SKRWAWI,
W MIESIĄC ROGATY ŚLEPIA WSTAWI.
ZAWYJE DZIKO BESTIA ŚWIĘTA
A BURZĄ WIEKÓW SIĘ ROZPĘTA!
HEJ! OJCZE BYKU! SŁYSZĘ! SŁYSZĘ!
W ZODIAKU GWIEZDNE RŻĄ ZWIERZĘTA!
|
||||
3. |
Perun
04:21
|
|||
|
BURZE CHRYPIĄ A TRĄBIĄ
W ROGI KRĘCONE CHMUR.
WIEJE CHOJARÓW CHORĄGWIĄ
ZŁY ROSOCHATY BÓR...
NIEBO W ŚWIETLISTEJ ŁUNIE,
TĘTENT JAKOWYŚ W GÓRZE.
TO TY JEDZIESZ, PERUNIE?
TY TO ŚMIGASZ NA CHMURZE?
BŁYSKI POCISKASZ PRZODEM,
DROGI NA PRZEŁAJ WIADOME,
CZTERY WIATRY, CZTERY ŹREBCE MŁODE,
SMAGASZ CZERWONYM GROMEM.
A POPĘDZAJ! A GOŃ! A DOGOŃ!
KOGO W CHMURACH DESZCZAMI GNASZ!...
Z GARŚCI WYDRĘ CI WŁÓCZNIĘ-OGIEŃ.
NOC CI Z KARKU ZEDRĘ – TWÓJ PŁASZCZ!
|
||||
4. |
Kikimora i Zboże
04:29
|
|||
|
ROZWARŁA SIĘ W CIENIU DREWNIANA KOMORA
I Z CIEMNEJ OTCHŁANI WYSZŁA KIKIMORA.
WĘSZY I NA IZBĘ KRZYWYM ŁYPIE OKIEM,
PODCHODZI KU WYJŚCIU KULEJĄCYM KROKIEM
I NA ŚWIAT ZDUMIONA PIERWSZY RAZ SPOZIERA,
KTÓRY PRZED NIĄ WDZIĘKI SWOJE ROZPOŚCIERA.
SZUMIAŁY ZA DRZWIAMI WKRĄG PSZENICZNE ŁANY,
WIELKI ŚWIAT POTĘŻNIAŁ SZUMEM POZŁACANYM.
PRZYKRO SIĘ ZROBIŁO DOBREJ KIKIMORZE,
KIEDY ZOBACZYŁA SZCZEROZŁOTE ZBOŻE.
PRZERÓSŁ JĄ TEN OGROM I PIĘKNOŚCI SIŁA
I - SPESZONA ZBOŻEM - NAZAD POWRÓCIŁA.
ODTĄD JEDNAK CIESZĄ OCZY KIKIMORY
WORKI PEŁNE ZBOŻA W OTCHŁANI KOMORY,
BO CHOĆ JĄ SWYM PIĘKNEM ŁANY PRZERAZIŁY,
OPRZEĆ SIĘ ICH WDZIĘKOM NIE MA ODTĄD SIŁY.
CZASEM WIĘC, W UKRYCIU PRZED CZŁOWIECZYM OKIEM,
MORZE ZBÓŻ PODZIWIA ZZA DOMOWYCH OKIEN.
POTEM, KIEDY CZARNA NOC UŚPI CZŁOWIEKA,
ZE ZBOŻOWYCH ZIAREN ZŁOTY CHLEB WYPIEKA.
|
||||
5. |
...Trzecia w Nocy...
01:08
|
|||
6. |
Żeńcy i Południca
04:43
|
|||
|
W SAMO POŁUDNIE, W SKWAR LETNIEGO ŻARU,
ŻEŃCY KOSILI SZCZEROZŁOTE ZBOŻE.
BŁYSZCZAŁY OSTRZA W POŁUDNIOWYM SŁOŃCU,
PROMIENIE Z NIEBA LAŁY SIĘ SWAROŻE.
WTEM COŚ DZIWNEGO, GROŹNEGO SIĘ STAŁO:
NAGLE UCICHŁA CAŁA OKOLICA.
MIĘDZY ŻEŃCAMI, W BIAŁE DZIANA SUKNO,
STANĘŁA GROZA - POLNA POŁUDNICA.
OPADŁY KOSY NA SPALONĄ ZIEMIĘ,
UPADLI ŻEŃCY BEZ DUCHA NA ZBOŻA.
NIE POWIEDZIELI NIC, KIEDY GINĘLI
I NIE ZAŚPIEWAŁ ŻADEN PTAK W PRZESTWORZACH.
LEPIEJ W POŁUDNIE NIE WYCHODZIĆ W POLE.
GDY NIC DOKOŁA NIE MOŻNA USŁYSZEĆ,
ZNAK TO, ŻE ZARAZ PRZYJDZIE POLNY DEMON
I ŻE ZNAJDZIEMY W POLU WIECZNĄ CISZĘ.
|
||||
7. |
Stare Ględźby
04:05
|
|||
|
W DRZEWACH, W LIŚCIACH KREW SIĘ TOCZY, KIEDY LESZY TRZYMA WARTĘ,
Z NAD SKALISTYCH GOŁOBOŻY, PRZEKYKUJE SIEBIE Z CZARTEM,
GLĘŹDŹBY O OGNIKACH Z BAGIEN – KOMU ONE JAŚNIEJ ŚWIECĄ,
CZY WĘDROWCOM ZAGUBIONYM, CZY TEŻ MOŻE LATAWICOM!
DŹWIĘK NA PIEŚŃ SIĘ PRZEOBRAŻA, NA MELODJĘ GÓR I LASÓW,
KAŻDE Z NICH JĄ WYSŁUCHUJE, LECZ POJMUJE JĄ W DWÓJNASÓB,
SOSNY MARZĄ O WĘDRÓWCE, O KORONIE ROSOCHATEJ,
BUKI ZAŚ O PRACY MRÓWCZEJ, KTÓRĄ PODEJMUJĄ LATEM...
W DRZEWACH W LIŚCIACH KREW SIĘ TOCZY, KIEDY LESZY TRZYMA WARTĘ,
Z NAD SKALISTYCH GOŁOBOŻY, PRZEKRZYKUJE SIEBIE Z CZARTEM,
GLĘŹDŹBY PIEŚNI, OPOWIEŚCI, KTÓRE NIGDY NIE ZGINĘŁY,
KTÓRE PŁYNĄ POPRZEZ WIEKI, BYŚMY ICH...
NIE ZAPOMNIELI!
|
||||
8. |
Srebrne Żmije
03:08
|
|||
|
SREBRNE RÓŻKI Z MGŁY WYNURZA
POŚRÓD NIEBA KSIĘŻYC MŁODY;
TOŃ JEZIORA WODNIK WZBURZA,
ROZCHLASTUJE BRYZGI WODY.
WYSWOBADZA NA IGRASZKI
Z WIRÓW ŻMIJE ZA ŻMIJAMI:
ISKRZĄC MROK SREBRNYMI BLASKI,
WYPŁYWAJĄC GROMADAMI.
BĘDĄ CAŁĄ NOC MIGOTAĆ,
ŁUSKĄ GRZBIETÓW JARZYĆ FALE,
BĘDĄ WIĆ SIĘ I TRZEPOTAĆ -
DO BIAŁEGO RANKA SZALEĆ.
AŻ ROZŚWIECI SIĘ CZERWOŃCEM
SKOROŚ RZEDNĄ MROKI MGLISTE
I WYPUŚCI RANNE SŁOŃCE
KU NIM STRZAŁY POZŁOCISTE.
ZNIKNĄ ŻMIJE ZA ŻMIJAMI
MŁODY KSIĘŻYC UMKNIE Z CICHA...
AŻ DŁUGO NAD TONIAMI
BĘDZIE WODNIK PO NICH WZDYCHAĆ.
|
||||
9. |
Byłem Ongi Dębem
05:00
|
|||
|
NOCĄ ROZSZEPTANĄ, NA POCHMURNYM NOWIU,
GDY Z ODRY NIE PATRZĄ SREBRZYSTE KSIĘŻYCE,
ZACZAJONY W DRŻĄCYM, NADBRZEŻNYM SITOWIU,
PODSŁUCHAŁEM LOSÓW SWOICH TAJEMNICE:
BYŁEM ONGI DĘBEM - POGAŃSKIM PSALMISTĄ,
ŚPIEWAŁEM - OSTATNI SWAROŻYCA ŻERCA,
KORZENIAMI W ZIEMIĘ WRASTAŁEM PIASZCZYSTĄ ,
WGRYZŁEM SIĘ DRAPIEŻNIE I SIĘGNĄŁEM SERCA!
DLATEGO DZIŚ ŚPIEWEM PŁYNĘ NAD TĄ WODA,
BUDZĄC W NIEJ KRĘGI CORAZ DALSZE, SZERSZE,
A TRZCINY WPATRZONE W TOŃ CHÓR ZE MNĄ WIODĄ
I MUZYCZNIE MOJE DEKLAMUJĄ WIERSZE.
ZIEMIA KRĄŻY WE MNIE KRWIĄ SWOJEGO SERCA
I Z UST MYCH WYRYWA SIĘ PIEŚNIĄ DĘBOWĄ,
DLATEGO JA - ŚPIEWNY DĄB, POETA, ŻERCA -
SIEJĘ TU PO WIEKACH ZNOWU POLSKIE SŁOWO.
|
||||
10. |
Leśnik
02:11
|
|||
|
SOSNY, ŚWIERKI I PAPROCIE
POŚRÓD MCHU.
SŁYSZĘ - LEŚNY DUCH KOSMATY
CZUWA TU.
DO POTĘŻNEJ PRZYPADŁ SOSNY,
DO JEJ PNIA.
I BÓR CAŁY ROZKOŁYSAŁ,
AŻ DO DNA!
|
||||
11. |
||||
12. |
...Koniec
03:01
|
|||
13. |
Kikimora and the Grain
04:30
|
|||
|
The shaded chamber has opened ajar,
and kikimora emerged from the dark.
Looking at the room with her cross-eyed sight,
sniffing and walking towards the daylight's might.
So she beheld the world for first time
That showed her magic of all earthly charms.
Behind the door there was the whispering corn,
There was the power of almighty morn.
She felt unhappy because of that awe,
That striking beauty of wheat she just saw.
She felt she was by this splendour outgrown
So simply she withdrew, back has she gone.
Yet since that day she holds very dear
The sacks of golden corn at the chamber's rear.
Even if horrified by the fields of grain,
She craves their beauty until this very day.
And - deeply hidden before the human eye
She's still admiring the vast seas of rye
Throughout the windows - and then in the night
She bakes the bread out of golden might.
|
||||
14. |
||||
|
The highest noon and the heat of summer,
reapers were mowing the golden corn.
The scythes were shining in the midday sun,
the flames of Svarog pouring from the skies.
All of a sudden something weird
had happened: the whole vicinity became silent,
among the reapers, dressed in linen white,
the horror maiden stood, field ghost, Południca.
The scythes have fallen on the sunburnt soil,
the men have fallen soulless into corn.
And not a word did they utter when dying,
and not a single bird has sung above them.
It's better to avoid the field at noon,
when you can hear no sound around you at all.
It means the maiden's walking very near,
and all she brings to you will be eternal silence.
|
||||
If you like Diaboł Boruta, you may also like:
Pieśni Starego Lasu
by Leśne Licho
supported by 5 fans who also own “Stare Ględźby”
Great first album, from now on, this Polish band is under my radar. It has closer to doom instead of folk metal in my opinion, but not that it matters. Great lead woman vocals.
go to album
Ukranian metal band Motanka give new meaning to the word “epic,” writing towering songs that combine folk & hard rock.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 1, 2022
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 26, 2024
go to album
For The Good of The Realm
by Weald & Woe
Bridging Nordic black metal with traditional Celtic folk, the Idaho crushers forge heavy music with a heroic medieval spirit.
go to album
Devil's Blood in Her Tongue
by Lepra
featured on Bandcamp Radio Sep 1, 2023
go to album
Eternal Land Of Wrath And Mourn
by Wooden Shadow
A crushingly massive debut with melancholic and folk elements from the Finnish one-man melodic death metal band.
go to album
